Modlitwa wstawiennicza w gruncie rzeczy nie jest niczym innym, niż jednym z rodzajów modlitwy prośby, wyróżniający się tym, że modlimy się w niej nie za nas samych, ale za kogoś innego – i jest to ściśle określona osoba (lub grupa osób); we w miarę precyzyjnie określonej intencji; osoba, za którą ktoś się modli zwykle sama prosi o modlitwę i podaje jej szczegółową intencję (czasem na odległość – Mt 18);

W modlitwie wstawienniczej można się posłużyć jakąkolwiek formą modlitwy prośby – od tradycyjnych jak różaniec począwszy, poprzez modlitwę spontaniczną, a na jubilacji (tzw. modlitwie w językach) skończywszy.

Szczytową formą modlitwy wstawienniczej jest Eucharystia sprawowana w danej, szczegółowej intencji (cały Kościół z Chrystusem ukrzyżowanym i zmartwychwstałym jako Głową angażuje się w modlitwę).

Wiele postaci ze Starego Testamentu wstawiało się za innych: Abraham (Rdz 18,23-33), Mojżesz (Ps 106,23) czy Daniel (Dn 9). Także w Nowym Testamencie mamy świadectwa wstawiennictwa: „Proszę was, bracia, przez Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez miłość Ducha, abyście udzielili mi wsparcia modłami waszymi za mnie do Boga” (Rz 15,30). Czy też w innym miejscu inne świadectwo św. Pawła: „Rodak wasz, Epafras, zawsze walczy za was w modlitwach, o to, abyście stali mocno, doskonali w pełnieniu każdej woli Bożej” (Kol 4,12). Chrystus w Nowym Testamencie wstawia się za wszystkimi, dlatego każda modlitwa chrześcijańska jest modlitwą wstawienniczą, w której zanosimy prośby do Boga poprzez Chrystusa. Jezus wypełnił przepaść pomiędzy nami a Bogiem, gdy umarł na krzyżu. Przez pośrednictwo Jezusa, możemy teraz zabiegać w modlitwie o innych wierzących lub modlić się o zgubionych, prosząc Boga o wypełnienie tych próśb zgodnie z jego wolą: „Kto ma potępiać? Jezus Chrystus, który umarł- więcej, który zmartwychwstał i przebywa po prawicy Boga- On przecież wstawia się za nami” (Rz 8, 34).

Katechizm Kościoła Katolickiego zaś naucza: „Wstawiennictwo jest modlitwą prośby, która bardzo przybliża nas do modlitwy Jezusa. To On jest jedynym wstawiającym się u Ojca za wszystkich ludzi, a w szczególności za grzeszników (Por. Rz 8, 34; 1 Tm 2, 5-8; 1 J 2, 1). On jest Tym, który „zbawiać na wieki może całkowicie tych, którzy przez Niego zbliżają się do Boga, bo zawsze żyje, aby się wstawiać za nimi” (Hbr 7, 25). Sam Duch Święty „przyczynia się za nami w błaganiach… przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą” (Rz 8, 26-27)” (KKK 2634).

Także w innym miejscu: „Wstawianie się za innymi, prośba o coś dla innych, jest – od czasu Abrahama – czymś właściwym dla serca pozostającego w harmonii z miłosierdziem Bożym. W czasie Kościoła wstawiennictwo chrześcijańskie uczestniczy we wstawiennictwie Chrystusa: jest wyrazem komunii świętych. We wstawiennictwie ten, kto się modli, „niech ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich” (Flp 2, 4), do tego stopnia, aby modlił się za tych, którzy wyrządzają mu zło (Por. Szczepan modlący się za swych oprawców, jak Jezus: Dz 7, 60; Łk 23, 28. 34)” (KKK 2635).

„Modlitwa wstawiennicza polega na prośbie na rzecz drugiego. Nie zna granic i obejmuje również nieprzyjaciół” (KKK 2647)

Biblia wyraźnie tłumaczy, że wszyscy chrześcijanie są powołani do wstawiania się za innych w modlitwie. Wszyscy chrześcijanie mają Ducha Świętego w swoim sercu, i tak jak On wstawia się za nami w modlitwach zanoszonych do Boga (Rz 8, 26-27), tak my powinniśmy wstawiać się za innymi. Nie jest to przywilej jakiejś chrześcijańskiej elity; jest to nakaz dla każdego chrześcijanina.
W rzeczywistości, jeśli nie wstawiamy się za innych w modlitwach, to popełniamy grzech – „Daleki jestem od tego, aby zgrzeszyć przeciwko Panu przez zaniechanie modlitwy za wami” (1 Sm 12, 23).
Bóg powołuje ludzi do wstawiania się za innymi. Zanoszenie modlitw wstawienniczych jest Bożym pragnieniem dla każdego wierzącego. Jak wspaniałym i wyjątkowym przywilejem jest to, że możemy z każdą modlitwą i prośbą przychodzić przed tron Wszechmocnego Boga!

 

Nasza wspólnota posługuje modlitwą wstawienniczą w każdy pierwszy wtorek miesiąca po Mszy Świętej z modlitwą o uzdrowienie i uwolnienie w parafii NMP Królowej Polski w Tarnowie – Mościcach. Jeśli potrzebujesz takiej formy modlitwy – zapraszamy!